Камітэт па працы, занятасці
і сацыяльнай абароне Віцебскага

абласнога выканаўчага камітэта

Тэкст пытання

Тэкст адказу

Пры надыходзе якіх жыццёвых сітуацый можна атрымаць дзяржаўную адрасную сацыяльную дапамогу ў выглядзе аднаразовай сацыяльнай дапамогі?

Аднаразовая сацыяльная дапамога прадастаўляецца сем'ям (грамадзянам), якія апынуліся ў цяжкай жыццёвай сітуацыі, якая аб'ектыўна парушае нармальную жыццядзейнасць, пры ўмове, што іх сярэднедушавы даход не перавышае 150 працэнтаў найбольшай велічыні бюджэту пражытачнага мінімуму ў сярэднім на душу насельніцтва.

Пад цяжкай жыццёвай сітуацыяй, якая аб'ектыўна парушае нармальную жыццядзейнасць сям'і, разумеюцца абставіны, складаныя для самастойнага вырашэння: поўная непрацаздольнасць з прычыны інваліднасці або дасягнення грамадзянамі 80-гадовага ўзросту, няздольнасць да самаабслугоўвання ў сувязі з хваробай, а таксама стыхійныя бедствы, пажары і іншыя акалічнасці.

Пералік абставін, якія можна аднесці да цяжкай жыццёвай сітуацыі, з'яўляецца адкрытым.

Наяўнасць цяжкай жыццёвай сітуацыі, якая дае права сям'і (грамадзяніну) на атрыманне аднаразовай сацыяльнай дапамогі, пацвярджаецца дакументальна і (або) устанаўліваецца камісіяй на падставе акта абследавання матэрыяльна-бытавога становішча, складзенага па яе даручэнні калегіяльна (не менш за тры чалавекі) спецыялістамі органа па працы, занятасці і сацыяльнай абароне, тэрытарыяльнага цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва з прыцягненнем прадстаўнікоў органаў мясцовага самакіравання, грамадскіх аб'яднанняў.

Ці можа дадаткова прадастаўляцца дзяржаўная адрасная сацыяльная дапамога ў выглядзе аднаразовай сацыяльнай дапамогі, калі сям'ёй (грамадзянінам) рэалізавана права на атрыманне штомесячнай сацыяльнай дапамогі?

У адпаведнасці з Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 19 студзеня 2012 г. № 41 «Аб дзяржаўнай адраснай сацыяльнай дапамозе» (далей – Указ № 41) сем'і (грамадзяне) маюць права на адначасовае прадастаўленне розных відаў дзяржаўнай адраснай сацыяльнай дапамогі пры наяўнасці ўмоў іх прадастаўлення.

Аднаразовая сацыяльная дапамога прадастаўляецца сем'ям (грамадзянам) на падставе дзвюх умоў:

сярэднедушавы даход сям'і (грамадзяніна) за 12 месяцаў, якія папярэднічаюць месяцу звароту па дапамогу, не перавышае 150 працэнтаў найбольшай велічыні бюджэту пражытачнага мінімуму ў сярэднім на душу насельніцтва, зацверджанага Міністэрствам працы і сацыяльнай абароны Рэспублікі Беларусь, за два апошнія кварталы;

наяўнасць цяжкай жыццёвай сітуацыі, якая аб'ектыўна парушае нармальную жыццядзейнасць сям'і (грамадзяніна).

Пры гэтым пад цяжкай жыццёвай сітуацыяй, якая аб'ектыўна парушае нармальную жыццядзейнасць сям'і (грамадзяніна), разумеюцца абставіны, складаныя для самастойнага вырашэння (поўная непрацаздольнасць па прычыне інваліднасці або дасягненні грамадзянамі 80-гадовага ўзросту, няздольнасць да самаабслугоўвання ў сувязі з хваробай, а таксама стыхійныя бедствы, катастрофы, пажары і іншыя акалічнасці).

Наяўнасць цяжкай жыццёвай сітуацыі, якая дае права сям'і (грамадзяніну) на атрыманне дзяржаўнай адраснай сацыяльнай дапамогі ў выглядзе аднаразовай сацыяльнай дапамогі, пацвярджаецца дакументальна або ўстанаўліваецца камісіяй на падставе акта абследавання матэрыяльна-бытавога становішча, складзенага па яе даручэнні калегіяльна (не менш як тры чалавекі) ) спецыялістамі органа па працы, занятасці і сацыяльнай абароне, тэрытарыяльнага цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва з прыцягненнем прадстаўнікоў органаў мясцовага самакіравання, грамадскіх аб'яднанняў.

Пры выкананні названых вышэй умоў, камісія па аказанні дзяржаўнай адраснай сацыяльнай дапамогі мясцовага выканаўчага і распарадчага органа можа прыняць адпаведнае рашэнне аб прадастаўленні сям'і (грамадзяніну) аднаразовай сацыяльнай дапамогі.

У сям'і выхоўваецца дзіця-інвалід. Па законе мы маем права на матэрыяльную падтрымку дзяржавы для пакупкі памперсаў. Аднак нам было адмоўлена ў дапамозе ў сувязі з тым, што памперсы былі набыты ў Расіі. Падкажыце, ці правамерна нам адмовілі?

У адпаведнасці з Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 19 студзеня 2012 г. № 41 «Аб дзяржаўнай адраснай сацыяльнай дапамозе» дзяржаўная адрасная сацыяльная дапамога ў выглядзе сацыяльнай дапамогі для кампенсацыі затрат на набыццё падгузнікаў прадастаўляецца дзецям-інвалідам ва ўзросце да 18 гадоў, якія маюць 4 ступень страты здароўя, якія маюць патрэбу па медыцынскіх паказаннях у падгузніках.

Падпунктам 2.33.2 пункта 2.33 пераліку адміністрацыйных працэдур, якія ажыццяўляюцца дзяржаўнымі і іншымі арганізацыямі па заявах грамадзян, зацверджанага Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 26.04.2010 № 200 «Аб адміністрацыйных працэдурах, якія ажыццяўляюцца дзяржаўнымі органамі і іншымі арганізацыямі па заявах грамадзян» вызначана што для атрымання такой дапамогі грамадзянамі прадастаўляюцца дакументы, якія пацвярджаюць расходы на набыццё падгузнікаў, устаноўленыя ў адпаведнасці з заканадаўствам, з абавязковым указаннем назвы набытага тавару ў Рэспубліцы Беларусь.

Якія меры сацыяльнай абароны ўстаноўлены заканадаўствам Рэспублікі Беларусь былым вязням фашызму?

Прававы статус і меры сацыяльнай абароны былым вязням фашысцкіх канцлагераў, турмаў, гета і былым непаўналетнім вязням іншых месцаў прымусовага ўтрымання, створаных фашыстамі і іх саюзнікамі ў гады Другой сусветнай вайны (далей - былыя вязні фашызму) устаноўлены Законам Рэспублікі Беларусь ад 17 красавіка 1992 года «Аб ветэранах» (далей - Закон).

Законам былыя вязні фашызму, нараўне з членамі сем'яў ваеннаслужачых, партызан і падпольшчыкаў, якія загінулі (памерлі) у гады Вялікай Айчыннай вайны, інвалідаў з дзяцінства з прычыны ранення, кантузіі, калецтва, звязаных з баявымі дзеяннямі ў перыяд Вялікай Айчыннай вайны ваенных дзеянняў, аднесены да катэгорыі грамадзян, якія пацярпелі ад наступстваў войнаў.

Артыкулам 24 Закона былым вязням фашызму ў якасці мер сацыяльнай абароны прадастаўляюцца наступныя дзяржаўныя сацыяльныя льготы, правы і гарантыі:

павышэнне памераў пенсій і льготнае падаткаабкладанне ў адпаведнасці з заканадаўствам Рэспублікі Беларусь. У адпаведнасці з Законам Рэспублікі Беларусь «Аб пенсійным забеспячэнні» час знаходжання вязняў, у тым ліку дзяцей, у фашысцкіх канцлагерах (гета і іншых месцах прымусовага ўтрымання) улічаны ў двайным памеры ў стаж пры назначэнні пенсіі. Акрамя таго, на падставе артыкула 68 Закона ім устаноўлена штомесячнае павышэнне памеру пенсіі на 100 працэнтаў мінімальнага памеру пенсіі па ўзросце;

карыстанне пры выхадзе на пенсію арганізацыямі аховы здароўя, да якіх яны былі прымацаваны ў перыяд работы (службы), калі іншае не вызначана заканадаўчымі актамі Рэспублікі Беларусь;

першачарговае абслугоўванне ў арганізацыях аховы здароўя, першачарговая шпіталізацыя.

Разам з удзельнікамі Вялікай Айчыннай вайны былым вязням фашызму дадзена права лячэння ў шпіталях для інвалідаў Вялікай Айчыннай вайны.

У адпаведнасці з Пагадненнем аб узаемным прызнанні правоў на льготны праезд для інвалідаў і ўдзельнікаў Вялікай Айчыннай вайны, а таксама асоб, прыроўненых да іх, ад 12 сакавіка 1993 года былым непаўналетнім вязням фашызму даецца права бясплатнага праезду адзін раз у два гады (туды і назад) на паветраным, чыгуначным, водным або міжгароднім аўтамабільным транспарце альбо па жаданні былога вязня праезд з 50-працэнтнай зніжкай па аплаце кошту праезду адзін раз у год (туды і назад) на названых відах транспарту па талонах устаноўленага ўзору, якія выдаюцца органамі, якія ажыццяўляюць іх пенсійнае забеспячэнне.

Куды трэба звяртацца ў выпадку патрэбнасці ў сацыяльным абслугоўванні дома?

Па пытаннях прадастаўлення сацыяльных паслуг неабходна звяртацца ў тэрытарыяльныя цэнтры сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва (далей - цэнтры), якія функцыянуюць ва ўсіх адміністрацыйных раёнах Віцебскай вобласці. У цэнтрах працуюць спецыялізаваныя аддзяленні, у тым ліку аддзяленні сацыяльнай дапамогі дома і іншыя.

Умовы прадастаўлення сацыяльнага абслугоўвання (бясплатна, на ўмовах частковай або поўнай аплаты) залежаць ад матэрыяльнага і сямейнага становішча грамадзян (вызначаны Інструкцыяй аб парадку і ўмовах аказання сацыяльных паслуг дзяржаўнымі ўстановамі сацыяльнага абслугоўвання, зацверджанай пастановай Міністэрства працы і сацыяльнай абароны Рэспублікі Беларусь ад 26 студзеня 2013 г. № 11).

Бясплатна сацыяльныя паслугі прадастаўляюцца:

малазабяспечаным адзінокім непрацаздольным грамадзянам (сем'ям)

На ўмовах частковай аплаты:

самотным непрацаздольным грамадзянам (сем'ям), сярэднедушавы даход якіх не перавышае 200 працэнтаў зацверджанага ва ўстаноўленым парадку бюджэту пражытачнага мінімуму ў сярэднім на душу насельніцтва.

На ўмовах поўнай аплаты:

астатнім непрацаздольным грамадзянам.

У адпаведнасці з Інструкцыяй аб парадку і ўмовах аказання сацыяльных паслуг дзяржаўнымі ўстановамі сацыяльнага абслугоўвання, зацверджанай пастановай Міністэрства працы і сацыяльнай абароны Рэспублікі Беларусь ад 26 студзеня 2013 г. № 11:

да непрацаздольных грамадзян ставяцца дзеці-інваліды ва ўзросце да 18 гадоў, якія завяршылі асваенне зместу адукацыйнай праграмы спецыяльнай адукацыі на ўзроўні агульнай сярэдняй адукацыі для асоб з інтэлектуальнай недастатковасцю; інваліды 1 ці 2 групы; непрацуючыя грамадзяне ва ўзросце 60 гадоў і старэйшыя, якія дасягнулі агульнаўстаноўленага пенсійнага ўзросту, якія маюць права на дзяржаўную пенсію;

да малазабяспечаных грамадзян (сем'яў) адносяцца грамадзяне (сем'і), якія маюць па аб'ектыўных прычынах сярэднедушавы даход ніжэйшы за бюджэт пражытачнага мінімуму ў сярэднім на душу насельніцтва, які дзейнічае на дату падачы заявы аб аказанні сацыяльных паслуг;

Адзінокімі прызнаюцца непрацаздольныя грамадзяне, якія не маюць паўналетніх дзяцей, мужа і жонкі і бацькоў, якія не з'яўляюцца інвалідамі 1 або 2 групы, якія не дасягнулі агульнаўстаноўленага пенсійнага ўзросту.

Якімі відамі сацыяльных паслуг можа карыстацца інвалід першай групы?

Для аказання сацыяльнага абслугоўвання і сацыяльных паслуг інвалідам і пажылым грамадзянам у сістэме органаў па працы, занятасці і сацыяльнай абароне Віцебскай вобласці функцыянуюць стацыянарныя (15 дамоў-інтэрнатаў) і нестацыянарныя (25 тэрытарыяльных цэнтраў сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва) установы сацыяльнага абслугоўвання.

Тэрытарыяльныя цэнтры сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва (далей - цэнтры) прызначаны для аказання грамадзянам, якія знаходзяцца ў цяжкай жыццёвай сітуацыі, разнастайных відаў сацыяльных паслуг з улікам іх патрэбнасці, а таксама ў адпаведнасці з паказаннямі і супрацьпаказаннямі да абслугоўвання, якія вызначаюцца арганізацыямі аховы здароўя.

З гэтай мэтай у структуры цэнтраў арганізавана праца аддзяленняў: першаснага прыёму, інфармацыі, аналізу і прагназавання, сацыяльнай дапамогі дома, сацыяльнай адаптацыі і рэабілітацыі, дзённага і кругласутачнага знаходжання.

Так, грамадзянам, якія часткова страцілі здольнасць да самаабслугоўвання і перамяшчэння і не маюць супрацьпаказанняў да абслугоўвання, сацыяльныя работнікі аддзяленняў сацыяльнай дапамогі дома аказваюць сацыяльна-бытавыя, сацыяльна-рэабілітацыйныя і іншыя віды сацыяльных паслуг (дастаўка дадому прадуктаў харчавання, медыкаментаў, тавараў першай неабходнасці, садзейнічанне ва ўборцы кватэры, аплата жылля і камунальных паслуг, дастаўка вады, паліва і бульбы са сховішча і да т.п.), прадастаўляюць неабходную інфармацыю па пытаннях сацыяльнага абслугоўвання і сацыяльнай дапамогі, арганізуюць сацыяльна-бытавое абслугоўванне прадпрыемствамі гандлю і іншыя паслугі. Таксама для грамадзян, якія цалкам страцілі здольнасць да самаабслугоўвання і перамяшчэння, прадастаўляюцца паслугі сядзелкі.

У аддзяленнях сацыяльнай адаптацыі і рэабілітацыі можна скарыстацца паслугамі псіхолага.

У сельскай мясцовасці для непрацаздольных грамадзян, якія па якіх-небудзь прычынах не могуць пражываць самастойна, у цэнтрах функцыянуе 21 аддзяленне кругласутачнага знаходжання. Тут грамадзянам прадастаўляецца жыллё з комплексам матэрыяльна-бытавога забеспячэння, у тым ліку трохразовае харчаванне, створаны спрыяльны мікраклімат, праводзяцца санітарна-гігіенічныя і рэабілітацыйныя мерапрыемствы, арганізуецца догляд, культурныя мерапрыемствы і вольны час.

Для маладых інвалідаў, у тым ліку і для выпускнікоў цэнтраў карэкцыйна-развіваючага навучання і рэабілітацыі сістэмы Міністэрства адукацыі, у цэнтрах ствараюцца і функцыянуюць аддзяленні дзённага знаходжання для інвалідаў, якія забяспечваюць інвалідам магчымасць развіцця працоўных навыкаў, заняткаў па інтарэсах і вольнага часу.

Праца цэнтраў з пажылымі людзьмі ўключае ў сябе арганізацыю іх догляду і культурнага вольнага часу ў дзённы час, прыцягненне пажылых людзей да грамадска-карыснай дзейнасці. У гэтых мэтах у цэнтрах створаны аддзяленні дзённага знаходжання для пажылых людзей, дзе людзі старэйшага пакалення займаюцца прыкладным мастацтвам, захоўваючы народныя традыцыі самадзейнай творчасці і рамяства, развіваючы свае таленты і здольнасці.

За падрабязнай інфармацыяй неабходна звяртацца ў цэнтр па месцы жыхарства.

Які парадак залічэння на сацыяльнае абслугоўванне дома?

Для залічэння на сацыяльнае абслугоўванне дома трэба пісьмова звярнуцца ў тэрытарыяльны цэнтр сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва (далей – цэнтр) па месцы фактычнага пражывання, прадставіўшы: дакумент, які сведчыць асобу; дакумент устаноўленага ўзору аб праве на льготы; медыцынскую даведку аб стане здароўя грамадзяніна.

Работнікі цэнтра на працягу трох працоўных дзён з дня звароту праводзяць абследаванне матэрыяльна-бытавога становішча грамадзяніна са складаннем акта абследавання матэрыяльна-бытавога становішча і запытваюць у дзяржаўных органаў і іншых арганізацый: звесткі аб памеры атрымоўваемай пенсіі за месяц, які папярэднічае месяцу звароту (для адзінокіх непрацаздольных грамадзян (сямей), даведку аб месцы жыхарства і складзе сям'і, звесткі аб адсутнасці догляду грамадзяніна, які звярнуўся па аказанне сацыяльных паслуг, асобай, якая атрымлівае дапамогу па догляду інваліда 1 групы або асобы, якая дасягнула 80-гадовага ўзросту.

Рашэнне аб заключэнні дагавора аказання сацыяльных паслуг прымаецца на працягу пяці працоўных дзён пасля атрымання апошняга неабходнага дакумента (звестак).